بسم الله الرحمن الرحیم

 

رهبری در استفتایی بیان میکند :

 

سوال: حکم معاشرت و معامله با شخص بهایی چیست؟

پاسخ: از هر گونه معاشرت و معامله با این فرقه ضالّه و مضلّه باید اجتناب نمایید.

 

اما پشتوانه فقهی این سخنان چیست ؟

پشتوانه فقهی این سخنان برمیگردد به مبحث مشرک بودن بهائیان و اینکه کافر ذمی محسوب میشوند [ کافری که در ذمه مسلمانان است ] .

پشتوانه عقیدتی آن چیست ؟ برای بیان پشتوانه عقیدتی آن باید چند پرده را در دین اسلام طی کنیم :

1 : خداوند انسان را آفریده برای پرستش خود و خداوند مالک انسان است .

2 : خداوند به عنوان مالک انسان به وی دستور میدهد که بر راه شرک نباشد .

3 : عدم تمکین انسان از فرمان خداوند مبنی بر مشرک بودن وی است .

4 : این انسان مشرک در حقیقت یک انسان سرکش است که از دستور مالک و آفریدگار خود سرپیچی کرده با اینکه روزی او را میخورد .

5 : بنابراین بدیهی است کسانی که میخواهند دوست این خالق باشند باید از کسانی که از وی سرپیچی کرده و در حقیقت دشمن خداوند محسوب میشوند دوری کند و طردشان کند .

6 : علاوه بر آن شارع مقدس بوسیله قرآن صامت و قرآن ناطق بدین مهم فرمان داده است .

بنابراین با اینکه در ذمه مسلمانان هستند و چون با مسلمانان جنگ گرم نمیکنند مسلمانان آنان را نمی کشند لکن این دلیل نمیشود دشمن خداوند بودنشان از بین برود ، دشمن خدا ، دشمن خداست و رابطه با او یعنی فرد شریک در دشمنی خداوند است .


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها